سخنان حضرت استاد در درس اخلاق ۹۴/۲/۱۶

حضرت استاد محمد فاضل در درس اخلاق روز چهارشنبه (۹۴/۲/۱۶) فرمودند:

* سعی کنیم از این تکرارهایی که می‌شود چیزی بر جای بماند

* ای فرزند آدم تو با انصاف برخورد نمی‌کنی، خداوند به نفع خودش با ما سخن نمی‌گوید ما هم اینگونه باشیم

*أن جبرئیل علیه السلام جاء إلى النبی صلى الله علیه وآله فقال : یا رسول اللَّه! إنّ اللَّه أرسلنی إلیک بهدیه لم یعطها أحداً قبلک.
قال رسول اللَّه‏صلى الله علیه وآله:ما هی؟
قال: الصبر وأحسن منه،
قال: وما هو؟
قال: الرضا وأحسن منه،
قال: وما هو؟
قال: الزهد وأحسن منه،
قال: وما هو؟
قال: الإخلاص وأحسن منه،
قال: وما هو؟ قال:الیقین وأحسن منه،
قال: قلت: وما هو یا جبرئیل؟
قال: إنّ مدرجه ذلک التوکّل على اللَّه‏عزّ وجلّ،
فقلت: وما التوکّل على اللَّه؟
قال: العلم بأنّ المخلوق لا یضرّ ولا ینفع ولا یعطی‏ولا یمنع، واستعمال الیأس من الخلق، فإذا کان العبد کذلک لا یعمل لأحد سوى اللَّه ولم‏یرج ولم یخف سوى اللَّه، ولم یطمع فی أحد سوى اللَّه، فهذا هو التوکّل،
قلت: یا جبرئیل‏فما تفسیر الصبر؟
قال: تصبر فی الضرّاء کما تصبر فی السرّاء، وفی الفاقه کما تصبر فی‏الغنى، وفی البلاء کما تصبر فی العافیه، فلا یشکو حاله عند المخلوق بما یصیبه من ‏البلاء،
قلت: فما تفسیر القناعه؟
قال: یقنع بما یصیب من الدنیا، یقنع بالقلیل ویشکرالیسیر، قلت: فما تفسیر الرضا؟ قال: الراضی لا یسخط على سیّده أصاب من الدنیا أم‏لا یصیب منها، و لا یرضى لنفسه بالیسیر من العمل.
قلت: یا جبرئیل فما تفسیر الزهد؟
قال: یحب من یحب خالقه، ویبغض من یبغض خالقه، ویتحرّج من حلال الدنیا،ولا یلتفت إلى حرامها، فإنّ حلالها حساب، وحرامها عقاب، ویرحم جمیع المسلمین‏کما یرحم نفسه، ویتحرّج من الکلام کما یتحرّج من المیته التی قد اشتدّ نتنها، ویتحرّج‏عن حطام الدنیا وزینتها کما یتجنّب النار أن یغشاها، وأن یقصر أمله، وکأنّ بین عینیه ‏أجله.
قلت: یا جبرئیل، فما تفسیر الإخلاص؟
قال: المخلص الذی لا یسأل الناس شیئاًحتى یجد وإذا وجد رضی، وإذا بقی عنده شی‏ء أعطاه فی اللَّه، فإن لم یسأل المخلوق فقدأقرّ للَّه بالعبودیه، وإذا وجد فرضی فهو عن اللَّه راض، واللَّه تبارک وتعالى عنه راض، وإذاأعطى اللَّه عزّ وجلّ فهو على حدّ الثقه بربّه.
قلت: فما تفسیر الیقین؟
قال: المؤمن یعمل‏للَّه کأنّه یراه، فإن لم یکن یرى اللَّه فإنّ اللَّه یراه، وأن یعلم یقیناً أنّ ما أصابه لم یکن‏لیخطیه، وما أخطأه لم یکن لیصیبه، وهذا کلّه أغصان التوکّل ومدرجه الزهد.

تفسیر صبر: صبر کردن بر مشکلات به همان شکلی که در شادی‌ها صبر می‌شود. و صبر در نداری همانطوری که دارندگی صبر می‌شود و در بلاها همانطوری که در عافیت صبر می‌شود.

تفسیر قناعت: قناعت کردن به آنچه در دنیا به ما اصابت می‌کند. و قناعت کردن به قلیل و شکر گزاری کثیر

تفسیر رضا: انسانِ راضی، بر مولایش خشمگین نمی‌شود چه دنیا به او داده شود چه نه. و راضی نمی‌شود برای نفسش به مقدار کمی از عمل

تفسیر زهد: دوست دارد آنچه را که خالقش دوست دارد و بغض دارد از آنچه مورد بغض خالق است.
دل نمی‌بندد به جلال دنیا و دوری می‌کند از حرامش (فإن فی حلالها حساب و فی حرامها عقاب)
دوری می‌کند از کلام همانطوری که دوری می‌کند از مردار
آرزویش کوتاه است
مرگ جلوی دیدگان اوست

تفسیر اخلاص: آنکه نمی‌خواهد از مردی چیزی را تا اینکه بیابد آن را و اگر یافت راضی است و اگر نزد او چیزی باقی ماند در راه خدا آن را انفاق خواهد کرد.

تفسیر یقین: موقن برای خدا عمل انجام می‌دهد انگار او را می‌بیند و اگر او خدا را نبیند، خدا او را می‌بیند